Praca jedynie przez określony czas jest w Polsce bardzo popularnym rozwiązaniem, zwłaszcza w branżach, które charakteryzują się sezonowością, ale nie tylko. Pozostałe przedsiębiorstwa wynajmują pracowników tymczasowych do konkretnych przedsięwzięć, na przykład gdy ich własne moce przerobowe nie wystarczają. Taki rodzaj pracy odbywa się na podstawie współpracy z agencją pracy tymczasowej, czyli podmiotem, który de facto zatrudnia danego pracownika. Przepisy związane z tego typu zatrudnieniem można znaleźć w ustawie o pracy tymczasowej z 2003 roku. Jakie są główne założenie ustawy i co jeszcze warto wiedzieć o tym sposobie zatrudnienia?

 

Pracownika zatrudnia agencja

Ustawa o pracy tymczasowej tłumaczy, jak nietypową formą zatrudnienia jest to zjawisko. Podmiotem, który zatrudnia pracownika tymczasowego jest agencja pracy tymczasowej, która podpisuje z nim stosowną umowę. Następnie pracownik może być delegowany do pracy u pracodawców zatrudniających, którzy korzystają z usługi leasingu pracowniczego. Ustawa o pracy tymczasowej przewiduje, że stosunek pracy może opierać się na umowie o pracę, ale również umowie zlecenie.

 

Obowiązki pracodawcy wg ustawy o pracy tymczasowej

W ustawie o pracy tymczasowej zawarte są przepisy, które mają na celu ochornę interesów pracownika. Pracodawca, który korzysta z usług agencji, ma obowiązki wobec zatrudnionych pracowników. Ustawa o pracy tymczasowej określa między innymi:

  • obowiązek zapoznania pracownika ze stanowiskiem,
  • zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz obowiązkowych szkoleń,
  • prowadzenie ewidencji czasu pracownika,
  • zasady udzielania urlopu wypoczynkowego,
  • równe traktowanie pracowników tymczasowych i etatowych.

Prawo określa, że pracownik tymczasowy nie może być zatrudniony na mniej korzystnych warunkach, a w razie konfliktu może dochodzić swoich praw na podstawie przepisów Kodeksu pracy.

 

Ustawa o pracy tymczasowej – możliwość pracy jedynie na 18 miesięcy

W ustawie o pracy tymczasowej znajdują się także regulację dotyczące czasu, w którym jeden pracownik może wykonywać obowiązki na rzecz określonego pracodawcy. Czas ich wykonywania nie może przekroczyć 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 miesięcy. Od tego przepisu istnieją jednak wyjątki. Ustawa o pracy tymczasowej pozwala na zatrudnienie pracownika w ten sposób na okres aż 36 miesięcy, pod warunkiem że będzie on skierowany do wykonywania zadań nieobecnego pracownika. Jest to więc klasyczna praca na zastępstwo.

 

Ustawa o pracy tymczasowej – praca tylko na wybranych stanowiskach

Praca tymczasowa nie może być wykorzystywana na każdym stanowisku i w każdych okolicznościach. Ustawa o pracy tymczasowej reguluje również tę kwestię. Pracownik tymczasowy może być zatrudniony:

  • do prac sezonowych i doraźnych, które nie mają charakteru stałego zatrudnienia. Dlatego rozwiązanie to jest tak powszechnie wykorzystywane w turystyce, rolnictwie, budownictwie czy gastronomii,
  • do prac, których aktualnie zatrudnieni przez przedsiębiorstwo pracownicy nie mogą wykonać w terminie. Z usług agencji można więc skorzystać tylko w przypadku, gdy wzrasta zapotrzebowanie na pracę, a brakuje etatów i mocy przerobowych,
  • do pracy na zastępstwo – kiedy pracownik wcześniej wykonujący konkretne obowiązki jest nieobecny. Przyczyna tej nieobecności nie ma znaczenia w świetle prawa.

 

Ustawa o pracy tymczasowej – taka forma zatrudnienia nie zawsze jest możliwa

W ustawie o pracy tymczasowej znajdują się także przepisy określające warunki, w których praca nie może zostać podjęta. Jedną z sytuacji, o których mowa w przepisach jest praca szczególnie niebezpieczna. Prace szczególnie niebezpieczne określa z kolei rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Do tego grona zaliczają się niektóre roboty budowlane i rozbiórkowe, praca przy użyciu materiałów niebezpiecznych, czy w niektórych zamkniętych przestrzeniach. Ponadto pracownik tymczasowy nie może zastąpić pracownika, który aktualnie uczestniczy w strajku. Pracownik tymczasowy nie może też pracować jako pracownik ochrony, jeśli do wykonywania jego obowiązków wymagane jest uzbrojenie w broń palną lub niektóre przedmioty przeznaczone do obezwładniania.

 

Ustawa o pracy tymczasowej – forma pracy opłacalna dla pracodawcy

Nieprzypadkowo liczne grono pracodawców powszechnie korzysta z tej formy zatrudnienia. Istnieją branże, takie jak budownictwo, rolnictwo, gastronomia, ogrodnictwo czy turystyka, w których zapotrzebowanie na dodatkowych pracowników istnieje tylko w sezonie. Przedsiębiorstwu w oczywisty sposób nie opłaca się więc utrzymywać stałych etatów na stanowiskach, które są potrzebne jedynie przez kilka miesięcy w roku. Agencja pracy tymczasowej pomaga wówczas w natychmiastowym znalezieniu odpowiednich pracowników, a taka forma zatrudnienia jest elastyczna, więc bardzo korzystna dla pracodawcy.

 

Niższe koszty rekrutacji

Kolejne oszczędności są związane z ograniczeniem kosztów rekrutacji pracowników. Pracodawca musiałby prowadzić ją od zera mocno obciążając własny dział HR i tracąc mnóstwo czasu na rekrutację. Doświadczona agencja pracy tymczasowej dysponuje bazą odpowiednio wykwalifikowanych i dobrze zmotywowanych pracowników. Rekrutacja przebiega więc błyskawicznie.

 

Obsługa kadrowo-płacowa po stronie wykwalifikowanej agencji

Kolejną korzyścią są oszczędności wynikające z faktu, że pracownik tymczasowy jest de facto zatrudniony przez agencję pracy. Z tego względu to agencja pracy zajmuje się obsługą kadrowo-płacową swoich pracowników i pozostałymi formalnościami. Pracodawca ponosi jedynie koszty związane z wynagrodzeniem i z tworzeniem warunków pracy.